کد مطلب:173476 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120

قیام عبدالله بن زبیر در مکه
ابن زبیر پس از اطلاع از كشته شدن امام حسین علیه السلام، با یزید اعلام مخالفت نمود.

قیام او دنباله ی انقلاب آن حضرت نبود، زیرا انگیزه ی او جاه طلبی و دلباختگی به ریاست بود.


در نتیجه در سال 65 هجری، حجاز، عراق شام و... با ابن زبیر بیعت كردند.

اگر چه حركت او یك انقلاب اسلامی نبود، ولی شكی نیست كه انگیزه پیوستن مردم به انقلاب او، همان روحیه تازه ای بود كه انقلاب حسین علیه السلام در كالبد نیمه جان مردم دمیده بود.

متأسفانه او نه تنها از نظر خونخواهی شهیدان بنی هاشم هدف جامعه عراق را تأمین نكرد، بلكه عدالت اجتماعی را نیز كه خواسته ی دیگر آنان بود، برآورده نساخت.

مرم عراق شیفته رفتار امام علی علیه السلام بودند و آرزو داشتند رفاه اجتماعی و عدالتی را كه امام علی علیه السلام به آن همت داشت، در میان آنان دوباره عملی شود، كه البته به آرزوی خود نرسیدند.